Reform Edilmiş Katolik (Evrensel) İnanç İkrarı:

Üçlü Birlik olan Tanrı

Sadece Tanrı’nın, sınırsız iyi ve büyük, görünür ve görünmeyen her şeyin yaradanı ve sürdüreni olduğuna, ışığın ve yaşamın tek kaynağı olduğuna, kendisinde yaşam bulunduğuna ve başlangıcı ve sonu olmayarak yüce ışıkta ve mutlak yetkili sevgide üç şahıs – Baba, Oğul ve Kutsal Ruh (Mat. 28:19; 2Ko. 13:14) – olarak yaşadığına, doğa, yücelik ve görkemde her üçünün eşit olduğuna inanıyoruz. Dünyayı yaratmada, sürdürmede, yargılamada ve kurtarmada yaptığı her şey Tanrı’nın kimliğini tasvir eder; sevgi, kutsallık, bilgi, bilgelik, güç ve doğruluk dahil, O’nun mükemmellikleri kurtuluş tarihinde görülür. Tanrı dünyanın kuruluşundan önce hiç zorlanmadan kendi öz tasarrufu olmak üzere (Yas. 7:6) kendi halkını seçip oluşturmayı amaçladı, bütün bunları yüceliğin övgüsü olsun diye yaptı (Ef. 1:3-14).

Kutsal Yazılar

Tanrı’nın, Hristiyan inanç, düşünce ve yaşam için tek yanılmaz ve yeterince anlaşılır kural ve yetki taşıyan Kutsal Yazılar’da ve Kutsal Yazılar aracılığıyla konuştuğuna ve konuşmakta olduğuna inanıyoruz (Sola Scriptura). Kutsal Yazılar Tanrı’nın esini olan ve aydınlatan Sözü’dür; Tanrı’nın hizmetkarları peygamberlerin ve elçilerin sözleriyle (Mez. 119:105), Tanrı’nın kendi ışığını ve hayatını lütufkar açıklayışı, kutsallıkta ve bilgide büyümek için lütuf aracı olduğuna inanıyoruz. Kutsal Kitap’ın bütün öğrettiklerine inanılması, bütün buyurduklarının yerine getirilmesi, bütün vaat ettiklerine güvenilmesi, bütün açıkladıklarına saygı gösterilmesi gerektiğine inanıyoruz (2Ti. 3:16).

İnsanlar

Tanrı’nın iyiliğini bütün varlıklara, özellikle kendi benzeyişi ve dişi ve erkek olarak yarattığı (Yar. 1:26-27) insana aktardığına inanıyoruz. Böylece bütün erkeklere, kadınlara ve çocuklara her birine has saygınlığın (hakların) ve varlık olarak görevlerin (sorumlulukların) lütufkarca bahşedildiğine inanıyoruz.

Günaha Düşme

Orijinal yaratılışın ve insanın iyiliğinin, günah, yani ilk insanların kendi yolunu seçerek Yaradan’ı ve yaratılış düzenini inkar ederek kendine yenik düştüğü karar yüzünden yozlaştığına, hayat boyu Tanrı’nın yasasını ihlal ettiğine (Rom. 3:23) inanıyoruz. Adem ile Havva, Yasa Koyucu’ya itaatsizlik ederek kendileri ve soyları için düzen yerine düzensizliğe (Rom. 8:20-21), kabul ve onaylama yerine Tanrı’nın mahkumiyetine ve yaşam yerine ölüme mahkum kıldılar (Mez. 51:5; Rom. 5:12-20).

İsa Mesih

İsa Mesih’in ebedi Oğul Tanrı olduğuna, bizim ve kurtuluşumuzu sağlamak için insan olduğuna (Yu. 3:17), insan ile Tanrı arasında tek aracı olduğuna (Solus Christus) (1Ti. 2:5), bakire Meryem’den doğduğuna, Davut’un oğlu ve İsrail’in hizmetkarı olduğuna (Rom. 1:3; 15:8), iki doğası olan tek insan, gerçek Tanrı ve gerçek insan olduğuna inanıyoruz. Tam bir insan hayatı yaşadı, günahlı dünyanın düzensizliğinde ve kırılmışlığında yer aldı ama günah işlemedi; sözlerinde, eylemlerinde, tavırlarında ve çektiği sıkıntılarda Tanrı’nın özgürce ve sevgi dolu kendi ışığını (gerçek) ve hayatını (kurtuluş), kendini açıklamasını kendi bedeninde tasvir ettiğine inanıyoruz.

Mesih’in Sağladığı Kefaret

Layık olmayanlara merhametini zengince sunan Tanrı’nın, insanın kötülüğünü, yozlaşmışlığını ve suçunu ortadan kaldırmak için lütufkarca her şeyi sağladığına, İsrail’in tapınağında ve sunularında bunu öngördüğüne ve örneklediğine ama yüce ve tam olarak kendi bedeninde (bedeni ‘tapınaktı’, İbr. 10:11-12) çarmıhta kusursuz ve tümüyle İsa’nın kurban olarak ölmesiyle sağladığına inanıyoruz (Rom. 6:10; 1Pe. 3:18). Yerimize ölmesiyle Tanrı’nın sevgisini vahyetti ve Tanrı’nın adaletini yerine getirdi, suçumuzu sildi, bizi tutsak eden güçleri yendi ve Tanrı ile bizi barıştırdı (Yşa. 53:4-6; 2Ko. 5:21; Kol. 2:14-15). Bağışlanmamız sadece ve sadece lütufladır (Sola Gratia), iyi eylemlerimiz sayesinde veya hak ettiğimiz bir şey değildir; arınmamız sadece ve sadece İsa’nın kanıyladır, terimiz veya gözyaşlarımızla değildir.

Müjde

Üçlübirlik olan Tanrı’nın, lütfunu Rab İsa Mesih’in hayatında, ölümünde, dirilişinde ve göğe alınarak yüceltilmesinde döktüğüne inanıyoruz, öyle ki O’nun yaptıkları aracılığıyla Tanrı ile esenliğimiz olsun (Rom. 5:1). İsa’nın itaati kusursuzdu ama günahkarların hak ettiği her şeye katlandı, öyle ki günahkarlar kendi iyi eylemlerine dayanarak kendi doğruluklarını kabul ettirmesinler; aksine, Tanrı’nın vaatlerinin gerçekleştiği İsa’ya güvenerek sadece ve sadece imanla aklansınlar (Sola Fide) ve böylece Mesih’le ortak mirasçı olsunlar. Mesih günahkarların yerine öldü, günahın ücretini ödedi (Rom. 6:23), böylece O’na güvenenler günahın gücü, cezası ve (sonunda) eylemleri karşısında ölü kılındılar. Mesih yenilenmiş yaratılışın ilk doğanı olarak diriltilmiştir, böylece Ruh’un Mesih’le imanla birleştirdiği insanlar O’nda diriltilip yeni bir insanlık olarak yaratılır (Ef. 2:15). Tanrı’nın benzeyişinde yenilenmiş olarak kendinde O’nun hayatını yaşayabilir. Kurtuluşun tek temeli olan Mesih’le özdeşleşmiş ve O’nda yaşatılmış günahkar, Tanrı ile barıştırılır; aklanır, evlat edinilir, kutsal kılınır ve sonunda vaadin çocuğu olarak yüceltilir.

Kutsal Ruh’un Kendisi ve Yaptıkları

Kutsal Ruh’un, Üçlü Birlik olan Tanrı’nın üçüncü şahsı, Tanrı’nın dünyada gözle görülmez ama etkin kişisel varlığı olduğuna, imanlıları Mesih’te birleştirdiğine, imanlıları yenilediğine ve yürekleri Tanrı’nın Egemenliği’ndeki hayata ve ışığa, dünyada adalete ve esenliğe yöneltmış yeni yaratık yaptığına inanırız (Tit. 3:5). Kutsal Ruh Mesih’le yaşayanlarda konut kurar, onları Mesih’in bedenine imanla katar ve Mesih’in benzeyişine dönüştürür, böylece Mesih’in doluluğunun olgun düzeyine ilerlerken, bilgide, bilgelikte ve sevgide büyürken O’nu yüceltirler (Ef. 4:13). Ruh gerçeğin ışığını, sevginin ateşini, Tanrı’nın halkını sürekli kutsal kılar, daha çok tövbeye ve imana yönlendirir, çeşitli armağanlar verir, tanıklığını yönlendirir, öğrenciliğini güçlendirir.

Kilise

Tek, kutsal ve katolik (evrensel) ve elçilere dayanan kilisenin Tanrı’nın yeni toplumu, yeni yaratılışın turfandası, çağlar boyunca bütün kurtulmuş kişiler olduğuna ve kilisenin başının ve Rab’binin Mesih olduğuna inanıyoruz. İsa’nın Mesih, diri Tanrı Oğlu, kilisenin sağlam temelidir (Mat. 16:16-18; 1Ko. 3:11). Yerel kilise hem elçilik hem de Göksel Egemenliğin benzerliğidir; O’nun isteğinin yerine getirildiği ve dünyada O’nun bulunduğu bir yerdir; Rab iki ya da üç kişinin sözlerle ve sevgi eylemleriyle müjdeyi yaymak için bir araya geldiği bu yerde görünür şekilde var olur. Rab’bin öğrencileri vaftiz etme buyruğunu yerine getirir (Mat. 28:19) ve Rab’bin Sofrası’nı kutlar (Luk. 22:19).

Vaftiz ve Rab’bin Sofrası

Bu iki ayine bazılarımız ‘sakrament’ deriz. Kutsal Ruh aracılığıyla Söz’e bağlı olarak müjdenin vaadini duyuran gözle görünür sözler ve böylece vaftiz edilen ve Rab’bin sofrasına katılanlar Söz’le bir daha buluşur. Vaftiz ve Rab’bin Sofrası, Mesih’teki yaşamı O’na sadık olanlara aktarır; Tanrı’nın halkınına Tanrı’nın armağanı Mesih’in gerçekte ‘bizim için ve kurtuluşumuz için’ sözüne duyduğu güvenin onaylarıdır ve inançlarında onları besler. Vaftiz ve Rab’bin Sofrası Reform’un kilit anlayışlarının, yani Tanrı’nın armağanlarının (Sola Gratia) ve bunların vaadini kavrayan imanın (Sola Fide), fiziksel noktalarıdır. Bunlar müjdenin somut, elle tutulur ifadeleridir ve ölmemizi, dirilmemizi ve Mesih’in bedenine katılmamızı (‘tek ekmek… tek beden… 1Ko. 10:16-17) ve gerçekliğiyle Mesih’i ve çarmıhta sağladığı barışmayı duyurur. Vaftiz ve Rab’bin Sofrası imanlıları güçlendirir, çünkü görünür şekilde Mesih’in esenlik sağlayan kanı aracılığıyla birbirimizle ve Tanrı’yla ilişkimizi ve günahların bağışlandığının lütufkar vaadini hatırlatır, duyurur ve mühürler (1Ko. 11:26; Kol. 1:20).

Kutsal Bir Hayat

Vaftiz edilen ve Rab’bin Sofrası’na katılan, ayrıca duayla, Söz’ün duyurulmasıyla ve başka toplumsal hizmetlerle bizde konut kuran Kutsal Ruh aracılığıyla Mesih’i giyinmeye çağrılan kutsal bir ulus (1Pe. 2:9), Tanrı’nın halkı olarak yeni gerçeğimizde büyümekte olduğumuza inanıyoruz. Kutsal Ruh’un yaşatma gücüyle, bireysel ve toplumsal olarak Mesih’i örnek alan öğrencileri olarak yaşarız; bizler O’nun mükemmel işlerini duyuran Kral’ın kahinleri olarak ve Tanrı’ya ruhsal tapınmamız olarak kendi bedenimizi ruhsal kurban olarak sunarız. Aynı şekilde dünyaya eylemlerimizle gösterdiğimiz sevgimizle, yoksullara sevecenliğimizle, baskı altındakilere adalet sağlamamızla ve her yerde her zaman yol, gerçek ve yaşam olan İsa Mesih’e bilgece tanıklık etmemizle fedakarca hizmet ederiz.

Gelecekle İlgili İnancımız

Tanrı’nın istediği zamanda ve şekilde, bedensel olarak dirilmiş ve göğe alınarak yüceltilmiş Mesih’in gözle görünür şekilde döneceğine, Şeytan’a ve ölüme karşı kazandığı zafer aracılığıyla Tanrı’nın bütün evrene yönelik tasarısını tamamlayacağına inanıyoruz (1Ko. 15:26). Tanrı dünyayı yargılayacak, iman etmeyi ısrarla istemeyenleri O’nsuz, O’nun ışığı ve yaşamı olmayan ebedi bir kadere teslim olunmak üzere belirleyecek. Halkını ise gelin olarak Kuzu’nun düğün şölenine hazırlayacak (Va. 19:7-9), huzurunu yitirmiş yüreklere huzur ve yüceltilmiş bedenlere yaşam verecek (1Ko. 15:42-44; Flp. 3:21); halkı da Rab ile sevinç dolu paydaşlığıyla sevinecek, yeni yer ve yeni gökten zevk alacak (Va. 21:1-2). O’nunla birlikte egemenlik sürecek (2Ti. 2:12; Va. 22:5) ve O’nu yüz yüze görecek (1Ko. 13:12; Va. 22:4); sonsuza dek hayranlık, sevgi ve övgü ile dolup taşacak.

Yücelik yalnız Tanrı’ya!